La
fecha elegida, el 12 de octubre, simboliza la efemérides histórica
en la que España, a punto de concluir un proceso de construcción
del Estado a partir de su propia pluralidad cultural y política, y la
integración de los reinos de España en una misma monarquía, inicia
un período de proyección lingüística y cultural más allá de los
límites europeos.
traducción V.K. Η
προεπιλεγμένη ημερομηνία 12 Οκτώβρη
συμβολίζει την ιστορική επέτειο κατά
την οποία ξεκινά για την Ισπανία, -στο
σημείο που ολοκληρώνεται η διαδικασία
κρατικής συγκρότησης μετά τον πολιτιστικό
και πολιτικό πλουραλισμό καθώς και της ενσωμάτωσης των βασιλείων της Ισπανίας
στην ίδια μοναρχία- μια περίοδος
πολιτισμικής και γλωσσικής επιρροής,
πέρα από τα ευρωπαϊκά σύνορα.
PABLO NERUDA
«Qué buen idioma el
mío, qué buena lengua heredamos de los conquistadores torvos. Estos andaban a
zancadas por las tremendas cordilleras, por las Américas encrespadas, buscando
patatas, butifarras, frijolitos, tabaco negro, maíz, huevos fritos, con aquel
apetito voraz que nunca más se ha visto en el mundo… Todo se lo tragaban, con
religiones, pirámides, tribus, idolatrías iguales a las que ellos traían en sus
grandes bolsas… Por donde pasaban quedaba arrasada la tierra… Pero a los
bárbaros se les caían de las botas, de las barbas, de los yelmos, de las
herraduras, como piedrecitas, las palabras luminosas que se quedaron aquí
resplandecientes… el idioma. Salimos perdiendo… Salimos ganando… Se llevaron el
oro y nos dejaron el oro… Se lo llevaron todo y nos dejaron todo.... ¡nos dejaron las palabras!"
Y un esfuercito traductivo por V.K.... gr - «Τι όμορφη που είναι η γλώσσα μου!
Y un esfuercito traductivo por V.K.... gr - «Τι όμορφη που είναι η γλώσσα μου!
Τι όμορφη γλώσσα
κληρονομήσαμε από τους ζοφερούς κατακτητές μας!
Εκείνοι ταξίδεψαν
δρασκελώντας τις τεράστιες οροσειρές, διασχίζοντας τα τραχιά βουνά της Αμερικής,
αναζητώντας την πατάτα, το λουκάνικο, τα φασόλια, το μαύρο ταμπάκο, το καλαμπόκι,
τα τηγανητά αυγά, με εκείνη την πρωτόγνωρη αδηφαγία την ακόρεστη….
Καταρωγούσαν τα
πάντα! Θρησκείες, πυραμίδες, φυλές, ειδωλολατρία –όμοια με εκείνη που έφεραν και οι ίδιοι στους μεγάλους τους ασκούς…. –απ’ όπου κι αν περνούσαν άφηναν
πίσω τους καμένη γη….
Απ’ τους βάρβαρους
ροβολούσαν, σαν τα βοτσαλάκια, οι φωτηνές τούτες λέξεις που μας άφησαν κι έμειναν εδώ περίλαμπρες.
Ροβολούσε από τις μπότες, τη γενειάδα, τα πηδάλια, τα κράνη… η γλώσσα!
Και βγήκαμε
ζημιωμένοι…. Βγήκαμε και κερδισμένοι!
Μας πήραν χρυσό και
μας άφησαν χρυσό…..
Πήραν τα πάντα αλλά
μας άφησαν τα πάντα…. Το λόγο.»
Ejercicio: Calle 13 - Latinoamérica - ProfeDeELE
Ejercicio: Calle 13 - Latinoamérica - ProfeDeELE