El Tigre del Egeo / Ο Τίγρης του Αιγαίου

Στα μάρμαρα τα σκαλιστά και τα αμέτρητα σκαλιά, στις καμάρες και τα βόλτα, στα υπέρθυρα και στα περιστέρια που πετούν ψηλά - κάτω απ' το παράθυρο. Στις αθρώπ τσ-παλιοί... Στον κυρ Μέντιο!! Στη Ρουρού!! (σε όλους όσοι νοιώθουν τί φάση.. στις παράπλευρες απώλειες των ανεμοριπών, στον υπέρτατο δανειστή μου)
Πειραγμένο απόσπασμα (κατά το δοκούν) από τον "Τίγρη του Αιγαίου"

"Τα παλιά πέτρινα σπίτια που κατοικούμε τα σαρώνουν χίλιοι άνεμοι. Κάθε χειμώνα αλλά και στα καλοκαιριάτικα μελτέμια τα κτίσματα ζωντανεύουν, αντιδρούν, βογκάνε, δονούνται λες και τρέφονται από τους ισχυρούς ανέμους που κατεβαίνουν ανεμπόδιστα στο Αρχιπέλαγος κι έρχονται από χώρες βορινές και παγωμένες. Κι όταν ο αέρας ξεπερνά τα εννιά και τα δέκα μποφόρ κι αρχίζει ένας μόνιμος γδούπος πάνω στα βαριανά* ντουβάρια, τότε μπλέκεται και σφυρίζει στις κορυφές των δέντρων, τρεμουλιάζει και πάλλεται στα παντζούρια, στριμώχνεται κάτω απ’ τις χαραμάδες και μαζί τρυπώνουν καμπανοκρουσιές, ερωτικά τραγούδια, τραγούδια χωρισμού, καλπασμοί αλόγων, μυρωδιές ζαφοράς… Ο πεντομαΐστρος κουβαλάει μαζί λατινικές διαλέκτους και αρώματα εκλεπτυσμένα. Ο ζέφυρος ανακατεύει μυρωδιές από μπαχαρικά. Ο γραίγος, η γραιγοτραμουντάνα, ο γραιγολεβάντες κι ο λεβάντες μας φέρνουν ακούσματα απ΄ την Ανατολή, τη μακρόσυρτη φωνή των μουεζίνηδων και τις περιστρεφόμενες φωνές των δερβίσηδων, τούρκικες κατάρες, απειλές. Κι ο γαρμπής, ο πουνεντογαρμπής , ο λιβοζέφυρος, μας παγώνουν το αίμα από πειρατικές προσταγές…
-Κάποτε φυσάνε όλοι οι Αέρηδες μαζί και μερικές φορές ξεπερνούν και τα δώδεκα μποφόρ. Τους μήνες του χειμώνα, όταν η θάλασσα αγριεύει κι ο ουρανός ανταριάζει, τα θεόρατα επιβατικά πλοία προσπερνούν, για να κουρνιάσουν δένοντας τους χοντρούς κάβους στις δέστρες πιο φιλόξενων λιμανιών
-Μόλις τα χαμηλά σύννεφα αγκιστρώνονται στα ερείπια των μεσαιωνικών κάστρων στις κορυφές των βουνών της Άνδρου και της Τήνου, ελευθερώνονται και ξεχύνονται πάνω στο νησί οι αεροκαταρράκτες"



ESFUERCITO TRADUCTIVO AL ESPAÑOL POR V.K.

Dedicado a las esculturas marmóreas, a los numerosos peldaños, a los arqueados techos y a los senderos de galleria, a los dinteles y a las palomas que vuelan alto -bajo la ventana. A loh viejoh... ¡¡Al burro de pueblo que se encarga de todo!! ¡¡A mi gata !! (a todos quienes se intuyan lo que ta pasao por ahí .. a los daños colaterales por las ráfagas del viento fuertísimo, a mi querido prestamista)
Fragmento ajustado (según sea necesario por mí misma) de la novela "el Tigre del Egeo".
 

“Las viejas casas de piedra donde vivimos les barren vientos feroces. Cada invierno, pero incluso en los ventosos meses veraniegos, las edificaciones se dan con vida, reaccionando, rugiendo, como si se alimentasen por los aires sólidos, descargados libremente al Archipielago desde los fríos paises septentrionales. Y cuando el aire excede los nueve o los diez Beaufort, emprende el ruido constante de golpes ventosos sobre las fachadas orientadas al norte, mientras ese aire feroz se entremezcla silbando en las copas de los árboles, vibra y late las persianas, encajonándose en las grietas y junto a él, se escapan timbres de campanas, cantos amorosos, canciones de separación, galopas de caballos, olor a azafrán.. El Mistral conlleva dialectos latinos y aromas refinados. El Céfiro entremezcla aromas de especias. El viento del norte, la tramontana, y el viento del levante nos traen sonidos del Oriente, como es la larga voz de muecín y las voces giratorias de los derviches, así como maldiciones turcas y amenazas. Y el viento noreste, el Liva y el Céfiro nos congelan la sangre con dictaminas de piratería....

-Érase una vez, los vientos soplan todos juntos y en ocasiones superan los doce Beaufort. Los meses invernales, cuando el mar se agita y el cielo se ve nuboso, los enormes buques de pasajeros adelantan para atarse las cuerdas gruesas en los bolardos de puertos más hospitalarios.

-Apenas las nubes bajas se enganchan sobre las ruinas de los castillos medievales que yacen en las cumbres montañosas de Andros y de Tinos, se liberan y se derraman por encima de la isla cascadas de viento.”