Checker Tobi

Checker Tobi: Der Film beschreibt eine Forschungshandlung, die sich auf Forscher und das Schreiben eines wissenschaftlichen Handbuch ähnelt. In diesem Film erhält der Protagonist eine mysteriöse Box. Checker Tobi begibt sich auf die Suche nach einem wertvollen Schatz, der angeblich in dieser verschlossenen Box versteckt ist und das größte Abenteuer seines Lebens verspricht.

Die Box, die er in den Händen hält, symbolisiert den Wandel in der Wissenschaft. Wir erben das Wissen der Vergangenheit, das an einigen Stellen in Frage gestellt werden muss, während es an anderen Stellen als Grundlage für unsere neue Forschung dienen muss, die uns zu neuen Erkundungen und Veränderungen führen wird. (Die Hypothese – die Frage: Wird sie bestätigt oder abgelehnt?)

Zu beachten ist, dass die Geschichte mit einer Hypothese beginnt, die nicht sicher ist, ob sie bestätigt werden kann. Die Neugierde ist jedoch ein Antrieb. Checker Tobi begibt sich auf die Suche nach Schlüsseln, die Antworten liefern und ihm bei der Erfüllung dieser Suche helfen sollen. Er vermutet, dass der erste Schlüssel für den Anfang seiner Forschung seine Kindheitsfreundin Marina ist, die er seit ihrem Umzug nicht mehr gesehen hat. Daher sammelt er sehr sorgfältig Informationen, die er für relevant hält, und zeichnet sie auf. (Paradigmenwechsel)

Am Ende der Geschichte sehen wir, dass der erfahrene Forscher und Entdecker die meisten Informationen, die er ausgewählt hat und für seine Hypothese als relevant erachtet hat, tatsächlich geeignet waren.(Quellen - Bibliographie)

 Am Ende wird seine ursprüngliche Annahme positiv bestätigt, dass er einen wertvollen Schatz in seinen Händen hält, der in dieser Box verschlossen ist. Er präsentiert überzeugende Argumente dafür, dass er den wertvollsten Schatz gefunden hat. (Fazit- Reflexion)

Schließlich übergibt er die Schatzkiste an andere jüngere oder neuere Forscher und füllt sie mit Informationen, die er selbst gefunden hat, sowie mit weiteren relevanten, aber unerforschten Informationen, die hypothetisch zu weiteren Hypothesen, Fragen und Antworten führen könnten. (Raum für weiteres Nachdenken und weitere Fragen)

Viel Erfolg bei der Forschung!"

Τα δικαιώματα των παιδιών

Τα παιδιά ως μικροί άνθρωποι έχουν ιδιαίτερες ανάγκες. Συχνά θέλουν και χρειάζονται διαφορετικά πράγματα από τους ενήλικες. Για αυτό το λόγο, τα Ηνωμένα Έθνη, μια ένωση 193 χωρών, έχουν διατυπώσει ειδικά δικαιώματα, τα λεγόμενα Δικαιώματα του Παιδιού. Πρόκειται για μια σύμβαση ή μια συμφωνία, ένα συμβόλαιο. Μέχρι στιγμής, περίπου 190 χώρες έχουν υπογράψει. Με την υπογραφή τους οι χώρες δεσμεύονται να σέβονται, να προστατεύουν και να προασπίζουν τα δικαιώματα αυτά. Σε 54 άρθρα της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα αναφέρεται ότι πρέπει να διασφαλίζεται η ανώτερη ευημερία των παιδιών, των νέων και των εφήβων. Τα σημαντικότερα θεμελιώδη δικαιώματα συνοψίζονται σε 10 σημεία.

Il mio bambino non mangia

 La nostra alimentazione è la nostra cultura... Non è vero?

Il nutrimento non costruisce solo il corpo, ma anche il carattere. Una cultura alimentare equilibrata inizia con una piacevole routine alimentare. ci concentriamo innanzitutto sulle emozioni e in secondo luogo sull'alimentazione sana. Sappiamo tutti cosa vuol dire mangiare sano. frutta verdura carboidrati (pane e cereali, riso, pasta) prodotti animali oli insaturi latte e latticini E tutti noi sappiamo quali sono le cinque emozioni di base.. Come è possibile, quindi, introdurre l'intelligenza emotiva nell'educazione di una cultura alimentare equilibrata? Nell'asilo, dove accompagniamo i bambini, tra l'altro, a dar loro da mangiare, abbiamo visto diversi tipi di carattere: -Bambini particolarmente curiosi e che trovano attraenti i colori negli alimenti. -Abbiamo visto bambini molto schizzinosi che preferivano cibi più bianchi: riso e pasto meglio senza sugo, lo yogurt ecc. -altri bambini che tendono a mangiare più la carne. -altri bambini che tendono ad essere più vegetariani. è consigliabile ad offrire al bambino qualcosa non piu di tre volte. Per quarta volta evitiamo di chiedere ai bambini se vogliono mangiare qualcosa e vedremo subito il perché... Il motivo per cui evitiamo di farlo è perché vogliamo evitare di provocare la seguente sensazione... e quando siamo costretti a mangiare qualcosa che non ci piace, qual è l'emozione successiva che si scatena? L'alimentazione consapevole è quindi di estrema importanza. Il bambino deve acquisire il senso di sazietà. La strategia della persistenza non aiuta al bambino a sviluppare la consapevolezza del proprio corpo. Qual è quindi il sentimento che dovremmo portare al tavolo per l'educazione alimentare del bambino? Esatto! La gioia, cosi eliminiamo la paura, il disgusto e la rabbia. E ora vedremo che cosa vuol dire alimentanzione sana ed emozioni in gioco.. E così passiamo alle fasi successive dell'educazione alimentare, che non è altro che pasti fissi, orari fissi e mangiare insieme a tavola fin da molto piccoli. Poiché in questo modo la routine quotidiana diventa un rituale; l'ora di mangiare è anche un' ora di socializzazione, di communicazione e di benessere. ora quali sono i vantaggi di coinvolgere il bambino, sia nella preparazione che nel mettere in ordine? Un obiettivo educativo importante è insegnare ai bambini a percepire ed esprimere le proprie idee, desideri e bisogni. Attraverso la partecipazione, i bambini imparano che le proprie proposte e richieste vengono ascoltate, mentre la loro opinione conta. In questo modo acquisiscono autonomia e fiducia in se stessi, mentre allo stesso tempo si aumenta la responsabilità. Sperimentando il processo attivamente con noi, non gli dovremo ripetere mai piu: "guarda! tu non mangi e stavo cucinando tutto il giorno per te". Lo stesso vale anche per l'ordine e la pulizia. non lo farà perfettamente, ma avrà partecipato, e se questo si ripete spesso, diventerà un'abitudine, e lungo termine costruisce piano piano un bel carattere. Poi le pulizie di casa fanno impazzire i piccoli! Allora la gioia è di nuovo lì ! Mentre si mangia, aiutiamo al bambino ad allenare la motricità fine, mostrandogli come tenere le sue posate. Allo stesso tempo incoraggiamo la sua autonomia e sosteniamo la sua indipendenza. Giorno dopo giorno il bambino impara, e si sente sempre più efficiente, forte e competente! In questo modo i bambini e le bambine sperimentano il successo, che gli rende felici! Gioia benvenuta un altra volta! E indovinate perché dovremmo concludere il gioco nel processo? Si la gioia, anche la gioia Νon si gioca con il cibo - o forse sì? Per generazioni questa frase ha fatto parte del repertorio educativo di molti genitori: "Non si gioca con il cibo". E perché no?? È solo una questione di epoca, di morale o semplicemente di obsolescenza? Per i bambini, qualsiasi tipo di esplorazione e scoperta del mondo è un gioco. A rigor di termini, il gioco è il loro metodo di apprendimento. Tutti i loro sensi vengono utilizzati per E due consigli. Molto funzionale per la famiglia è un concordato piano settimanale dei pasti, collocato da qualche parte evidenziale in casa per essere facilmente visibile dai bambini. Meglio se fatto con le foto. Materiale fotografico: trovate infinito su internet da scaricare e stampare. E un ultimo consiglio, i nostri figli mangiano quello che mangiamo noi. Come abbiamo spiegato all'inizio del video, i genitori siamo sempre il punto di riferimento e gli esempi die bambini e tutto ciò che vogliamo che mangiano senza problemi, deve assolutamente far parte della nostra dieta 0:14 introduzione 1:40 mangiare sano 1:59 emozioni di base 2:17 diversi tipi di bambini e preferenze 3:17 come offriamo il cibo al bambino 3:41 perché si arrabbia? 4:16 consapevolezza della fame e della sazietà 4:30 Il cibo è socializzazione 4:39 Perché mangiamo tutti insieme fin dalla più tenera età 4:57 pasti stabili 5:30 La partecipazione del bambino 6:44 Perché ha bisogno di mangiare in modo autonomo ma con l'aiuto di qualcuno? 7:22 Perché ha bisogno di giocare un po' con il cibo?

Διατροφή και παιδί. Λύση στο πρόβλημα

Η διατροφή μας είναι ο πολιτισμός μας.. Έτσι δεν είναι? η τροφή δεν χτίζει μόνο σώμα αλλά χτίζει και χαρακτήρα. Σε αυτό το βίντεο θα τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά και θα σας δώσουμε μερικά tips για το πώς μπορείτε εσείς να τα εφαρμόσετε στο σπίτι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.το χτίσιμο μιας ισορροπημένης διατροφικής κουλτούρας ξεκινάει από μία ευχάριστη διατροφική ρουτίναεμείς εστιάζουμε πρώτα από όλα στο συναίσθημα και κατά δεύτερον στην υγιεινή διατροφή.Όλοι ξέρουμε τι είναι υγιεινή διατροφή φρούτα λαχανικά υδατάνθρακες ψωμί και δημητριακά, ρύζι, ζυμαρικά ζωικά προϊόντα ακόρεστα έλαια γάλα και γαλακτοκομικά Kαι όλοι ξέρουμε ποια είναι τα πέντε Βασικά συναισθήματα. η διατροφή μας είναι ο πολιτισμός μας.. Έτσι δεν είναι?η τροφή δεν χτίζει μόνο σώμα αλλά χτίζει και χαρακτήρα.Γεια σου είμαι η Βάσια εκπαιδευτικός και κοινωνική παιδαγωγός και Καλωσόρισες σε ένα ακόμη βίντεο που αναφέρεται στο χτίσιμο μιας ισορροπημένης διατροφικής συνήθειες για το παιδί μας.Σε αυτό το βίντεο θα τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά και θα σας δώσουμε μερικά tips για το πώς μπορείτε εσείς να τα εφαρμόσετε στο σπίτι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.το χτίσιμο μιας ισορροπημένης διατροφικής κουλτούρας ξεκινάει από μία ευχάριστη διατροφική ρουτίναεμείς εστιάζουμε πρώτα από όλα στο συναίσθημα και κατά δεύτερον στην υγιεινή διατροφή.Όλοι ξέρουμε τι είναι υγιεινή διατροφή  

φρούτα λαχανικά υδατάνθρακες ψωμί και δημητριακά, ρύζι, ζυμαρικά ζωικά προϊόντα ακόρεστα έλαια γάλα και γαλακτοκομικά Kαι όλοι ξέρουμε ποια είναι τα πέντε Βασικά συναισθήματαΠώς είναι δυνατόν λοιπόν να εισάγουμε τη συναισθηματική νοημοσύνη μέσα στην διαπαιδαγώγηση μιας ισορροπημένης διατροφικής κουλτούρας?μέσα στο νηπιαγωγείο, που συνοδεύουμε τα παιδιά μεταξύ άλλων και στη διατροφή τους, έχουμε δει διάφορους τύπους μικρών ανθρώπων.παιδιά τα οποία είναι ιδιαίτερα φίλοπερίεργα και βρίσκουν ελκυστικά τα χρώματα στα τρόφιμα.έχουμε δει παιδιά που είναι πολύ επιλεκτικά και προτιμούν πιο πολύ λευκές τροφέςάλλα παιδιά τα οποία τείνουν να είναι πιο κρεατοφάγαάλλα παιδιά τα οποία τείνουν να είναι πιο χορτοφάγα στο παιδί συνιστάται να προσφέρουμε κάτι και να τον ρωτάμε τρεις φορές.τέταρτη φορά αποφεύγουμε να ρωτάμε τα παιδιά αν θέλει να φάει κάτι και θα δούμε αμέσως γιατίκαι ο λόγος για τον οποίο αποφεύγουμε να κάνουμε κάτι τέτοιο είναι γιατί θέλουμε να αποφύγουμε να προκαλέσουμε το εξης συναίσθημακαι όταν μας πιέζουν να φάμε κάτι που δεν μας αρέσει, ποιό είναι το επόμενο συναίσθημα που κλιμακώνεται?Η συνειδητή διατροφή λοιπόν είναι εξαιρετικής σημασίας. Το παιδί πρέπει να αποκτήσει την αίσθηση του κορεσμού του. και η στρατηγική επιμονής δεν βοηθάει το παιδί να αναπτύξει μία επίγνωση του σώματός του.ποιο είναι Λοιπόν το συναίσθημα εκείνο που θα πρέπει να φέρουμε στο τραπέζι μας και στην διατροφική διαπαιδαγώγηση του παιδιού? Πολύ σωστά! Τη χαρά, για να αποδομήσουμε το φόβο την αηδία και το θυμό.Και Έτσι περνάμε στα επόμενα βήματα της διατροφικής διαπαιδαγώγησης, που δεν είναι άλλο από τα σταθερά γεύματα, τα σταθερά ωράρια και να τρώμε όλοι μαζί από πολύ μικροί στο τραπέζι.διότι έτσι η καθημερινή ρουτίνα γίνεται τελετουργικό. η ώρα του φαγητού είναι και ώρα κοινωνικοποίησης.Ποια είναι τα οφέλη της συμμετοχής για τα παιδιά;Ένας σημαντικός εκπαιδευτικός στόχος είναι να μάθουν τα παιδιά να αντιλαμβάνονται και να εκφράζουν τις δικές τους ιδέες, επιθυμίες και ανάγκες. Μέσω της συμμετοχής, τα παιδιά μαθαίνουν ότι τα ίδια και τα συμφέροντά τους ακούγονται, ότι η γνώμη τους μετράει. Με αυτόν τον τρόπο, αποκτούν αυτονομία και αυτοπεποίθηση ενώ αυξάνει την υπευθυνότητά τους. Βιώνουν τη διαδικασία ενεργά μαζί μας κι ετσι δεν θα χρειαστεί να τους ξανα πουμε δεν τρως κι εγω μαγειρευα ολη ημερα για εσενα. το ίδιο ισχύει και με την τακτοποίηση και την καθαριότηταΚαθώς τρώμε, βοηθάμε το παιδί να εκπαιδεύσει τις λεπτές κινητικές δεξιότητες, δείχνοντάς του πώς κραταμε πιρούνι και κουτάλι. Ετσι Ταυτόχρονα ενθαρρύνουμε την αυτονομία του και υποστηρίζουμε την ανεξαρτησία του. Μέρα με τη μέρα, το παιδί μαθαίνει και αισθάνεται όλο και πιο αποδοτικό, δυνατό και ικανό!! με αυτόν τον τρόπο βιώνει την επιτυχία, κάτι που το κάνει χαρούμενο! Χαρά καλώς ήρθες για άλλη μια φορά!Δεν παίζετε με το φαγητό σας - ή μήπως όχι; Για γενιές και γενιές, αυτή η φράση αποτελεί μέρος του εκπαιδευτικού ρεπερτορίου πολλών γονέων: "Μην παίζεις με το φαγητό σου. Αλλά γιατί όχι; Είναι απλώς θέμα ηλικίας, ηθικής ή απλώς ξεπερασμένο;Το παιχνίδι είναι μάθησηΓια τα μωρά, κάθε είδους εξερεύνηση και ανακάλυψη του κόσμου είναι παιχνίδι. Αυστηρά μιλώντας, το παιχνίδι είναι η μέθοδος μάθησής τους. 

Το κανάλι του νηπειαγωγού και του κοινωνικού παιδαγωγού

•  το νέο μας κανάλι στο YouTube!! Θα χαρούμε πολύ να μας ενισχύσετε και θα είναι πραγματικά μεγάλη μας τιμή! εδώ θα δείτε απλοποιημένη σε σύντομα βίντεο θέματα αναπτυξιακής ψυχολογίας και ψυχολογία της επικοινωνίας γιατί αυτά τα θέματα δεν είναι προνόμιο μόνο των ακαδημαϊκών. (και μία μικρή έκπληξη για τους γονείς με μιρκά παιδιά: αποφασίσαμε να σας δείχνουμε και εικαστικές λύσεις που μπορείτε να εφαρμόσετε στο σπίτι εύκολα και γρήγορα)
• Σύντομα θα συμπεριλάβουμε και τους εφήβους .
• 👉👍YouTube Το κανάλι του παιδιού, του εφήβου, του γονέα, του νηπειαγωγού και του κοινωνικού παιδαγωγού

Η τυχαία τεχνική ζωγραφικής από 18 μηνών | Φυσώντας εικόνες με ακουαρέλα | ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ

 Οι λεγόμενες #αλεατορικές_τεχνικές για παιδία είναι ιδανικές για να αποτρέψουν τον εσωτερικό κριτή, να δώσει χόρο στη δημιουργία και να αποφευχθεί κάθε πίεση προσδοκίας.

Η αρχή της τυχαίας τεχνικής δεν είναι καινούργια και έχει χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά από διάφορους καλλιτέχνες στα έργα τους από πολύ παλιά. Με θυμό ο Πικάσσο για μια αποτυχία του πέταξε ένα σφουγγάρι, το οποίο άφησε αφρό στον πίνακα που δεν θα μπορούσε να ζωγραφίσει καλύτερα. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μαξ Ερνστ, ο Τζάκσον Πόλοκ και η Νίκη ντε Σεν Φαλ χρησιμοποίησαν επίσης την τύχη ως εργαλείο σχεδιασμού και εικαστικό στοιχείο και την ενσωμάτωσαν στα έργα τους.

👍VIDEO

Η τυχαία τεχνική ζωγραφικής από 18 μηνών | Φυσώντας εικόνες με ακουαρέλα | ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ

Το Παράθυρο Johari ένα μοντέλλο συνειδητών και ασυνείδητων χαρακτηριστικών προσωπικότητας

 

👉VIDEO

Ενίσχυση της αυτογνωσίας και των ομαδικών δεξιοτήτων μέσω του χορού

 
👍👉Video Original

Ενίσχυση της αυτογνωσίας και των ομαδικών δεξιοτήτων μέσω του χορού:
Έχοντας ήδη κάνει διάφορες δραστηριότητες με τα παιδιά για την ενίσχυση του ομαδικού πνεύματος, της δέσμευσης και της προθυμίας για συμβιβασμούς, θέλαμε επίσης να προωθήσουμε το "εμείς-συναίσθημα" μέσω του χορού.
Κάποια στιγμή, παράλληλα με τη μουσικοκινητική, την ελεύθερη κίνηση και το παιχνίδι, ενσωματώσαμε και το μπαλέτο στον τομέα της κινητικής αγωγής. Αυθόρμητα, προστέθηκε μια χορογραφία μπαλέτου 30 δευτερολέπτων με κλασική μουσική. Το έναυσμα ήταν η Elisa, η οποία μας είπε ότι παρακολουθεί μαθήματα κλασικού μπαλέτου για παιδιά δύο φορές την εβδομάδα, καθώς και τα παπούτσια χορού μου, τα οποία φοράω ως παντόφλες στο νηπιαγωγείο.
Η χορευτική μας ομάδα αποτελούνταν από επτά παιδιά, πέντε κορίτσια και δύο αγόρια.
Στην αρχή της μουσικής (Armand Amar - Home OST - 24 Cum Dederit), τα παιδιά περπατούν στις μύτες των ποδιών, βαριά σαν ελέφαντες, πάνω σε καρφίτσες, προσεκτικά σε ένα εύθραυστο γυάλινο πάτωμα, προσεκτικά στη λάσπη και όπως συνήθως το σκέφτονται. Ξαφνικά η μουσική εντείνεται (Letter Received/Lone Survivor). Ρίχνουμε ένα κόκκινο πανί στο πάτωμα. Τα σώματά τους ενώνονται και μαζί σχηματίζουν ένα ηφαίστειο. Ο θυμός μετατρέπεται σε δονητικό ηφαίστειο. Τα σώματά τους γίνονται φλόγες που καίνε τα πάντα στο πέρασμά τους. Και μετά γίνονται λάβα που ρέει. Η λάβα μετατρέπεται σε γλυκό σιρόπι καραμέλας, το οποίο δοκιμάζουν τα παιδιά. Πόσο νόστιμη γεύση έχει! Τελικά, το ηφαίστειο γίνεται ποτάμι που μετατρέπεται ξανά σε μια τεράστια θάλασσα. Η μουσική αλλάζει ξανά (Καλοκαιρινή βροχή - Ευανθία Ρεμπούτσικα).
Τώρα τα παιδιά κινούνται απαλά και ακούνε τη μελωδία ξαπλωμένα- ο θυμός εξαφανίζεται, υπάρχει μια ειρηνική ατμόσφαιρα.
Ένα κορίτσι παραπονέθηκε ότι δεν είχε αρκετό χώρο για να χορέψει λόγω του χορευτή της. Της εξήγησα ότι οι χορευτές που χορεύουν σε ομάδα χρειάζονται συνεχή σωματική επαφή με τους παρτενέρ τους. Διαφορετικά δεν χορεύετε σε μια ομάδα. Ένα αγόρι παραπονέθηκε ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει επειδή ο σύντροφός του τον κρατούσε τόσο σφιχτά. Αυτός είναι ένας άλλος κανόνας: οι χορευτές πρέπει να είναι προσεκτικοί. Αγκαλιάζουν τον παρτενέρ τους απαλά και προσεκτικά. Ένα άλλο κορίτσι είπε ότι ήθελε να είναι η πρώτη χορεύτρια. 
Τα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα με τη δραστηριότητα και είχαν κίνητρο να μάθουν μόνα τους τη χορογραφία, ώστε να μπορούν να χορεύουν χωρίς την καθοδήγησή μου- ήθελαν απλώς να καθοδηγούνται από τη μουσική.
Στόχος της εκπαιδευτικής προσφοράς - ποιες δεξιότητες προωθούνται μέσω αυτής της δραστηριότητας:
Ο χορός είναι ένας φυσικός τρόπος κοινωνικοποίησης. Τα παιδιά ενώνουν τα χέρια τους, πλησιάζουν το ένα το άλλο και έχουν έναν κοινό στόχο, το χορό. Τα παιδιά ενθαρρύνονται να εκφραστούν μέσω του αυτοσχεδιασμού κινήσεων και χειρονομιών, ενώ παράλληλα δέχονται μουσικά ερεθίσματα. Ο χορός δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να εκφραστούν πιο ελεύθερα και δημιουργικά. Οδηγεί σε συναισθηματική και σωματική χαλάρωση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα μικρά παιδιά.
Δεξιότητες Ego: Ο χορός κάνει τα πάντα λίγο πιο εύκολα. Τα παιδιά ενσωματώνονται στην κοινότητα και ο χορός έχει θετική επίδραση στην ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών. Ο ομαδικός χορός ξυπνά την επιθυμία για κίνηση. Βοηθάει τα παιδιά να βιώσουν τον εαυτό τους ως αυτοπραγμάτωση, να αναπτύξουν την αυτοεικόνα του σώματός τους σε σχέση με το χώρο και τους συνανθρώπους τους σε διευρυμένη μορφή και έτσι να κατανοήσουν καλύτερα τις δικές τους δυνάμεις, να θέλουν να τις αναπτύξουν περαιτέρω και να ενισχύσουν την αυτοπεποίθησή τους (βλ. Beber, BBP. σ. 74). Μπορεί να συμβεί ένα συγκρατημένο παιδί στο ρόλο του λιονταριού να εκφραστεί δυνατά χτυπώντας το τύμπανο. Τα παιδιά με αυτοπεποίθηση δεν αποθαρρύνονται από τις αποτυχίες, αλλά προσπαθούν ξανά (βλ. Beber, BBP. σ. 74). Ο χορός προάγει την ανθεκτικότητα και την ευημερία των παιδιών- καθώς μαθαίνουν νέες δεξιότητες, αυξάνεται η αυτοπεποίθηση και η ανθεκτικότητά τους. 
Κοινωνικοσυναισθηματικές δεξιότητες: Τα παιδιά βιώνουν την ιδιαίτερη δυναμική της ομάδας. Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας εστιάζουμε στον συντονισμό και την αλληλεπίδραση με σεβασμό με τους άλλους στην ομάδα. Η σωματική επαφή μέσω του ομαδικού χορού μεταδίδει την ευαισθησία να αισθάνεται και να ορίζει κανείς τους δικούς του κανόνες και έτσι να αντιπροσωπεύει τα δικά του όρια και τα όρια των άλλων, ώστε να γίνονται σεβαστοί οι αντίστοιχοι κανόνες. (βλ. Beber, BBP. σ. 74). Προωθούνται επίσης οι διαθέσεις για δράση τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Βασίζεται στη δημιουργία επαφής, η οποία αυξάνει την κοινωνική αντίδραση. Αυξάνει την κοινωνική ευαισθησία μέσω της διέγερσης της συμπόνιας. Απαιτεί να αντιλαμβάνεται κανείς τα συναισθήματα των άλλων και να μπαίνει στη θέση του άλλου, να εξετάζει τη δική του συμπεριφορά, να είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται τις δικές του και τις επιθυμίες των άλλων. Η κατανόηση των κανόνων αποτελεί πρόκληση και επιτυγχάνεται μέσω της ευελιξίας και της πειθαρχίας, καθώς και της προσαρμογής σε διαφορετικές καταστάσεις στο ομαδικό παιχνίδι. Η ανοχή στην απογοήτευση προωθείται επίσης μέσω αυτού και αυτό είναι μια άλλη σημαντική συναισθηματική ικανότητα. Μεταξύ άλλων, το παιδί μαθαίνει ότι δεν χρειάζεται να βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο της προσοχής και ότι πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει αποτυχίες που μπορεί να επηρεάσουν την ομάδα του1.
Στο χορό, τα παιδιά καλούνται να συνεργαστούν και να εκτελέσουν κινήσεις ως παρτενέρ σε μια ομάδα. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν να επικοινωνούν αποτελεσματικά - λεκτικά και μη λεκτικά - καθώς και να ακολουθούν τις υποδείξεις (βλ. Podbregar, Albat). 2
Πραγματικές ικανότητες: Αφηγούμενα ιστορίες που συνδέονται με διάφορα μουσικά κομμάτια διαφορετικών ρυθμών (όπως δυνατά, σιγανά, γρήγορα, αργά, ένταση και χαλάρωση, ηρεμία και ταραχή), τα παιδιά μπορούν να γνωρίσουν καλλιτεχνικά μέσα έκφρασης, να βιώσουν τους ήχους και τη σιωπή. Στις μελωδίες και τα ηχοχρώματα σε σχέση με τη δική τους συναισθηματικότητα, συνειδητοποιούν τα συναισθήματά τους προς και μέσω του πολιτισμού. (βλ. Beber, BBP. σ. 126).
Εκμάθηση μεθοδολογικών ικανοτήτων: Τα παιδιά αντιλαμβάνονται με όλες τις αισθήσεις τους και αναπτύσσουν τη φαντασία τους μέσα από ιστορίες και μουσική. Αυτό επιτρέπει στα παιδιά να αναπτύξουν τις δικές τους αισθητικές αντιλήψεις και κρίσεις και να τις ανταλλάξουν με άλλους. Οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες και εκφράσεις των άλλων παιδιών αναγνωρίζονται και εκτιμώνται (έτσι χορεύεις εσύ, έτσι χορεύω εγώ). (βλ. Beber, BBP. σ. 126).
Μικρό αντανακλαστικό:
Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά μπορούν να μάθουν να αναλαμβάνουν την ευθύνη για την ευημερία τους, όπου η νόηση, το συναίσθημα και οι κινητικές δεξιότητες είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Ο χορός είναι μια ευχάριστη και απολαυστική δραστηριότητα για τα παιδιά της ομάδας μας και έχει καθιερωθεί στο τμήμα μας- έτσι πραγματοποιείται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. 
Αυτό που μας ενθουσιάζει στην αρχή γίνεται ενοχλητικό αργότερα, όταν γίνεται μέρος της καθημερινής μας ρουτίνας. Έπρεπε να εμπλουτίσω και να διαφοροποιήσω τις δραστηριότητες για να τις κάνω και πάλι ενδιαφέρουσες για τα παιδιά.
Παιδί Α και παιδί Γ: Ήξερα ότι αυτή ήταν μια κρίσιμη φάση όπου έπρεπε να συνεχίσω να δουλεύω πάνω σε αυτό. Η σταθεροποίηση αυτής της πολύ βελτιωμένης συμπεριφοράς του παιδιού Α είναι τώρα ο περαιτέρω στόχος. Αν και δεν ήμουν σίγουρη αν η γενική συμπεριφορά του παιδιού Α είχε τελικά υποστηριχθεί και ενθαρρυνθεί ή αν αυτή η βελτίωση της συμπεριφοράς οφειλόταν στο γεγονός ότι το παιδί είχε δημιουργήσει δεσμό μαζί μου.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το παιδί Γ, το οποίο φάνηκε να έχει ξεπεράσει εν μέρει τη δυσανεξία του στη ματαίωση για τρεις εβδομάδες. Ένα παράδειγμα αυτού, όταν έχανε το παιχνίδι, μπορούσε να φύγει από τον κύκλο παιχνιδιού ομαλά και χωρίς γκρίνια, μόνο με την προϋπόθεση ότι αναλάμβανε τη διοίκηση του παιχνιδιού. Το παιδί Γ μπήκε και πάλι σε μια δύσκολη φάση. Όλα όσα είχε χτίσει μέχρι τότε άρχισαν να καταρρέουν και πάλι. Χαρακτηρισμένος από τα αυτιστικά του χαρακτηριστικά, γινόταν ανυπόμονος για ώρες. Αποσύρθηκε από τις ομαδικές δραστηριότητες και έμεινε πάλι μόνος του για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Στη συνέχεια, θα αναφέρω τις εντυπώσεις μου από αυτή την εμπειρία και μια γενική εικόνα του βαθμού στον οποίο οι εκπαιδευτικές προσφορές συνέβαλαν θετικά στην κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών της ομάδας μας στο νηπιαγωγείο.

Οι 3 πτυχές του εαυτού μας που που εν δυνάμει αναδύονται τη διάρκεια μιας συνομιλίας

👉VIDEO εδώ θα δειτε τις 3 πτυχές του εαυτού μας, που εν δυνάμει αναδύονται κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας

 

Τα Αδέρφια και η σχέση τους #brothersister

 👉original.youtube.com/watch

Επικοινωνίες που χαλάνε τη σχέση; Σου 'χω λύση! | the 4-ear model

 

👉original video YouTube

Μωρό: η ανάπτυξή του από 0 έως 24 μηνών (0-2 ετών) | ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ

                                                 video youtube original

Μοντέλο επικοινωνίας Iceberg, Id, Ego, & Superego | Freud | ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ

original.youtube

 

Η θεωρία της Σύνδεσης του John Bowlby 1968

watch video original youtube .com

operante Konditionierung

 

Verhalten
Verstärkung		Bestrafung
positiv +	negativ-	positiv+	negativ-
Verhalten hat eine angenehme Konsequenz zu Folge	Verhalten bewirkt, das eine unangenehmen der Konsequenz ausbleibt	Verhalten hat eine unangenehme Konsequenz zu Folge	Verhalten bewirkt, das eine angenehme Konsequenz ausbleibt.

Fallbeispiel:

Als Schulkind lerne ich Rechtschreibung bzw. muss ich Rechtschreibung lernen.
Verstärkung		Bestrafung
positiv + (d.h. hinzufügen)	negativ- (d.h. entfernen)	Positiv+ (d.h. hinzufügen)	Negativ- (d.h.entfernen)
positive Verstärkung: um die Wahrscheinlichkeit zu erhöhen, dass ich als Kind mein Bestes bei den Hausaufgaben gebe, bekomme ich als Belohnung ein weit breites Lächeln und ein ein Objekt zum Geschenk nach meinem Wunsch hinzu.	negative Verstärkung: Erwachsene wollen immer noch das gewünschten Verhalten bei mir verstärken allerdings diesmal, wurde mir etwas Unangenehmes entfernt, und zwar die Überforderung und zu viel Anspruch und Hinweise zur Aufgabenerledigung sowie meine mangelte Freizeit wurden abgehoben.	negative Bestrafung: wenn hingegen meine Bestrafung positiv ist, fügen die Erwachsene eine unangenehmene Konsequenz hinzu, um das Verhalten von faulenzen zum Bild zu unterbinden. So fügen sie etwas Unangenehmes hinzu, z.b. in meiner Freizeit bekomme ich mehr Aufgabe und muss lernen. Nämlich wird es die Überforderung in meiner Freizeit hinzugefügt.	positive Bestrafung: bei einer negativen Bestrafung wollen die Erwachsenen ebenfalls bei mir das Verhalten von faulenzen verringern, so entfernen sie etwas Angenehmes, z.B. in meiner Freizeit bekomme ich Ausflug- und Treffenverbot mit Freunden. Nämlich wird es das Spaß von meiner Freiheit entfernt.