emotional social wellbeing.gr

Σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα παιδιά

Ο χειρισμός της σεξουαλικότητας στα παιδιά: Ένας οδηγόςΠηγή: ViVa Familienservice

Ο χειρισμός της σεξουαλικότητας στα παιδιά είναι ένα ευαίσθητο και συχνά παρεξηγημένο θέμα. Είναι σημαντικό οι γονείς, οι δάσκαλοι και η κοινωνία να το προσεγγίσουν με τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να προαχθεί η υγιής σεξουαλική ανάπτυξη και η θετική αυτοεκτίμηση των παιδιών. Αυτό το άρθρο εξετάζει διάφορες πτυχές της σεξουαλικότητας των παιδιών και παρέχει πρακτικές συμβουλές για τον χειρισμό αυτού του θέματος.

Η σημασία της σεξουαλικής εκπαίδευσης
Η σεξουαλική εκπαίδευση δεν ξεκινά μόνο στην εφηβεία, αλλά ήδη από την πρώιμη παιδική ηλικία. Τα παιδιά έχουν φυσικό ενδιαφέρον για το σώμα τους και αυτό των άλλων. Εξερευνούν το περιβάλλον τους και θέτουν ερωτήσεις για να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους. Μια ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία για τη σεξουαλικότητα μπορεί να τους βοηθήσει να αναπτύξουν μια θετική στάση προς το σώμα τους και τη σεξουαλικότητα.

Αναπτυξιακές φάσεις της σεξουαλικότητας των παιδιών
Η σεξουαλική ανάπτυξη του παιδιού εξελίσσεται σε διάφορες φάσεις, καθεμία από τις οποίες φέρει διαφορετικές ανάγκες και ερωτήματα. Κάθε μία από αυτές τις φάσεις χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και συμπεριφορές, που αντανακλούν την φυσική ανάπτυξη και περιέργεια του παιδιού.

Ηλικία βρεφικής ηλικίας (0-2 ετών): Στα πρώτα χρόνια ζωής, τα παιδιά ανακαλύπτουν τα μέρη του σώματός τους μέσω της αφής. Αυτή η αυτοανακάλυψη είναι θεμελιώδες κομμάτι της αισθητηριακής ανάπτυξης. Είναι απολύτως φυσιολογικό τα βρέφη και τα νήπια να δείχνουν σεξουαλικές αντιδράσεις παίζοντας με τα γεννητικά τους όργανα. Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι σεξουαλική με την έννοια των ενηλίκων, αλλά μάλλον έκφραση περιέργειας και εξερεύνησης του δικού τους σώματος.

Πρώιμη παιδική ηλικία (3-6 ετών): Σε αυτή τη φάση, τα παιδιά αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τις διαφορές μεταξύ των φύλων. Θέτουν ερωτήσεις για τη γέννηση, το φύλο και τις οικογενειακές δομές, κάτι που αποτελεί σημαντικό βήμα στην κατανόηση του κόσμου γύρω τους. Συχνά σε αυτήν την ηλικία παρατηρούνται παιχνίδια "γιατρού" ή η επίδειξη του σώματος. Αυτές οι συμπεριφορές είναι έκφραση φυσικού ενδιαφέροντος και πρέπει να αντιμετωπιστούν με ευαισθησία και χωρίς ντροπή. Οι γονείς και οι φροντιστές θα πρέπει να απαντούν ειλικρινά και κατάλληλα για την ηλικία του παιδιού, προκειμένου να προάγουν μια υγιή στάση απέναντι στη σεξουαλικότητα.

Μεσαία παιδική ηλικία (7-10 ετών): Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, το παιδί αρχίζει να κατανοεί τις κοινωνικές νόρμες και την ιδιωτικότητα. Αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι ορισμένες συμπεριφορές είναι αποδεκτές ή ακατάλληλες σε συγκεκριμένα συμφραζόμενα. Το ενδιαφέρον για ρομαντικές σχέσεις μπορεί να εκδηλωθεί, συχνά με τη μορφή ερωτευμένων ή πλατωνικών φιλιών. Είναι σημαντικό οι γονείς και οι δάσκαλοι να συζητούν για θέματα όπως ο σεβασμός, η συναίνεση και τα όρια.

Προεφηβεία (11-12 ετών): Η προεφηβεία χαρακτηρίζεται από φυσικές αλλαγές και τα πρώτα σημάδια της εφηβείας. Τα παιδιά αναζητούν πληροφορίες και καθοδήγηση σχετικά με τη σεξουαλικότητα, καθώς προσπαθούν να κατανοήσουν τις αλλαγές στο σώμα τους και τα συναισθήματα που σχετίζονται με αυτές. Οι γονείς πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και υποστηρικτικοί σε αυτή τη φάση, προάγοντας τις ανοιχτές συζητήσεις και παρέχοντας αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης. Είναι σημαντικό τα παιδιά να γνωρίζουν ότι οι ερωτήσεις και οι ανησυχίες τους λαμβάνονται σοβαρά και ότι μπορούν να βασιστούν στη στήριξη των γονιών τους.

Η σεξουαλική ανάπτυξη του παιδιού συνολικά αποτελεί έναν φυσικό και σημαντικό τομέα της ανάπτυξής του. Ως ήρεμοι και ειλικρινείς συνομιλητές, οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αναπτύξουν μια υγιή και θετική σχέση με το σώμα τους και τη σεξουαλικότητα.

Ανοιχτή επικοινωνία ως κλειδί
Η ανοιχτή επικοινωνία είναι το κλειδί για την υγιή σεξουαλική ανάπτυξη των παιδιών. Οι γονείς πρέπει να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης, όπου τα παιδιά θα μπορούν να θέτουν ερωτήσεις χωρίς να ντρέπονται. Ακολουθούν μερικές συμβουλές για να το επιτύχουν:

Ξεκινήστε νωρίς δίνοντας κατάλληλες για την ηλικία πληροφορίες για το σώμα και τη σεξουαλικότητα: Τα παιδιά είναι φυσικά περίεργα και συχνά θέτουν ερωτήσεις για το σώμα τους και τις διαφορές μεταξύ των φύλων. Εκμεταλλευτείτε αυτήν την περιέργεια για να προάγετε μια ανοιχτή επικοινωνία από την αρχή. Χρησιμοποιήστε απλή και κατανοητή γλώσσα για να εξηγήσετε βασικές έννοιες. Από τη βρεφική ηλικία, οι γονείς μπορούν να αρχίσουν να αναφέρουν τα μέρη του σώματος με τον σωστό τρόπο, θέτοντας έτσι μια γερή βάση για μελλοντικές συζητήσεις. Η πρώιμη κατανόηση βοηθά τα παιδιά να αποδεχθούν και να σεβαστούν το σώμα τους.

Απαντήστε στις ερωτήσεις ειλικρινά και άμεσα, αλλά κατάλληλα για την ηλικία: Τα παιδιά συχνά θέτουν πολύ άμεσες ερωτήσεις για τη σεξουαλικότητα και το σώμα. Είναι σημαντικό να μην αγνοούνται ή να απορρίπτονται αυτές οι ερωτήσεις. Αντίθετα, οι γονείς πρέπει να απαντούν ειλικρινά, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία και το επίπεδο κατανόησης του παιδιού. Μια άμεση και ανοιχτή απάντηση βοηθά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και στέλνει το μήνυμα ότι το παιδί μπορεί πάντα να απευθύνεται στους γονείς του για οποιαδήποτε αμφιβολία ή απορία.

Διδάξτε στα παιδιά ότι το σώμα τους τους ανήκει και ότι έχουν το δικαίωμα να λένε «Όχι»: Η σωματική αυτονομία πρέπει να γίνεται πάντα σεβαστή. Από την αρχή, τα παιδιά πρέπει να μάθουν ότι το σώμα τους τους ανήκει και ότι έχουν τον έλεγχο. Διδάξτε τους ότι έχουν το δικαίωμα να λένε «Όχι» όταν κάποιος θέλει να τα αγγίξει, ακόμη και αν είναι γνωστό άτομο. Αυτός είναι ένας σημαντικός βήμα προς την πρόληψη της κακοποίησης και την ανάπτυξη υγιούς αυτοεκτίμησης. Οι γονείς πρέπει να υποστηρίξουν αυτήν τη διδασκαλία με το δικό τους παράδειγμα και να σεβαστούν τα σωματικά όρια των παιδιών τους.

Μεταδώστε θετικά μηνύματα για το σώμα και τη σεξουαλικότητα: Η θετική στάση προς το σώμα και τη σεξουαλικότητα είναι κρίσιμη για την αυτοεκτίμηση του παιδιού. Αποφύγετε αρνητικά ή ντροπιαστικά σχόλια για το σώμα ή τα σεξουαλικά θέματα. Αντιθέτως, χρησιμοποιήστε θετική και σεβαστή γλώσσα για να μιλήσετε για το σώμα και τις λειτουργίες του. Αυτό βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν μια υγιή και θετική εικόνα για το σώμα τους και να δουν τη σεξουαλικότητα ως ένα φυσικό κομμάτι της ζωής.

Γίνετε πρότυπο, μιλώντας με σεβασμό για τη σεξουαλικότητα και δείχνοντας υγιείς σχέσεις: Τα παιδιά μαθαίνουν πολύ μέσω της παρατήρησης και της μίμησης. Όταν οι γονείς μιλούν ανοιχτά, σεβαστικά και ειλικρινά για τη σεξουαλικότητα, τα παιδιά υιοθετούν αυτή τη στάση. Δείξτε μέσω της δικής σας συμπεριφοράς τι σημαίνει υγιής σχέση, προσφέροντας σεβασμό, αγάπη και επικοινωνία στις δικές σας σχέσεις. Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον όπου οι υγιείς και σεβαστές σχέσεις είναι ο κανόνας, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν παρόμοια πρότυπα στις δικές τους σχέσεις.

Με αυτές τις συμβουλές, οι γονείς μπορούν να δημιουργήσουν ένα υποστηρικτικό και ανοιχτό περιβάλλον που επιτρέπει στα παιδιά να αναπτύξουν μια υγιή και θετική κατανόηση του σώματός τους και της σεξουαλικότητας. Η πρώιμη και συνεχιζόμενη επικοινωνία είναι το κλειδί.

Χειρισμός σεξουαλικών παιχνιδιών - «Παιχνίδια γιατρού»
Τα σεξουαλικά παιχνίδια, όπως τα παιχνίδια γιατρού, είναι φυσιολογικά στην παιδική ηλικία και αποτελούν έκφραση φυσικής περιέργειας. Είναι σημαντικό να μην δραματοποιήσουμε ή να τιμωρήσουμε αυτά τα παιχνίδια, αλλά να τα χρησιμοποιήσουμε ως ευκαιρία για να μιλήσουμε για το σώμα και την ιδιωτικότητα. Πρέπει να ληφθούν υπόψη τα εξής:

Είναι κρίσιμο τα παιδιά να μάθουν από νωρίς ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν προσωπικά όρια που πρέπει να γίνονται σεβαστά. Οι γονείς πρέπει να εξηγήσουν στα παιδιά τους ότι πρέπει πάντα να ρωτούν πριν αγγίξουν κάποιον και να σταματούν αμέσως αν το άλλο παιδί λέει «Όχι» ή νιώθει άβολα. Αυτή η κανόνας διδάσκει όχι μόνο σεβασμό και ενσυναίσθηση, αλλά και τη σημασία της συναίνεσης και των προσωπικών ορίων. Ένα καλό παράδειγμα μπορεί να είναι: «Αν θέλεις να παίξεις ένα παιχνίδι που περιλαμβάνει επαφή, ρώτησε πρώτα και πρόσεξε αν το άλλο παιδί συμφωνεί.»

Τα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι συγκεκριμένα παιχνίδια που περιλαμβάνουν την εξερεύνηση του σώματος πρέπει να γίνονται σε έναν ιδιωτικό χώρο για να προστατευτεί η ιδιωτικότητα τους και αυτή των άλλων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα κάνουν κρυφά ή χωρίς τη γνώση των ενηλίκων. Οι γονείς μπορούν να εξηγήσουν: «Αν παίζετε γιατρό, κάντε το σε έναν χώρο όπου θα είστε μόνοι, αλλά η πόρτα πρέπει να παραμένει ανοιχτή και πρέπει πάντα να μας ενημερώνετε για το τι σκοπεύετε να κάνετε.» Αυτό βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν μια συνείδηση για τους κατάλληλους χώρους και χρόνους για αυτές τις δραστηριότητες χωρίς να προάγεται η ντροπή ή η μυστικότητα.

Προσφορά ασφάλειας: Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορούν πάντα να πάνε στους γονείς τους αν νιώσουν άβολα ή αβέβαια σε κάποιο παιχνίδι. Οι γονείς πρέπει να καθησυχάζουν τα παιδιά τους ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες ή τιμωρίες αν έχουν ερωτήσεις ή αναφέρουν κάτι που τους κάνει να νιώθουν άβολα. Η ανοιχτή και εμπιστευτική επικοινωνία είναι το κλειδί και εδώ. Οι γονείς μπορούν να πουν: «Αν νιώθεις άβολα με κάποιο παιχνίδι ή δεν καταλαβαίνεις κάτι, έλα αμέσως σε εμάς. Είμαστε εδώ για να σε βοηθήσουμε και να σε στηρίξουμε.»

Η επίδραση της κουλτούρας και της θρησκείας
Ο τρόπος χειρισμού της σεξουαλικότητας επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από πολιτιστικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις. Οι γονείς παίζουν κρίσιμο ρόλο στο πώς συζητούν και μεταφέρουν αυτά τα θέματα εντός της οικογένειας. Είναι σημαντικό οι γονείς να σέβονται αυτές τις πεποιθήσεις, αλλά ταυτόχρονα να προάγουν μια ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία, ώστε να δημιουργηθεί ένα υγιές και πληροφορημένο περιβάλλον για τα παιδιά τους. Εδώ είναι τρία σημαντικά σημεία που πρέπει να λάβουν υπόψη οι γονείς:

Να είστε ανοιχτοί στις ερωτήσεις και τις ανάγκες των παιδιών σας, ανεξαρτήτως πολιτιστικών και θρησκευτικών προτύπων. Τα παιδιά είναι φυσικά περίεργα και συχνά θέτουν πολλές ερωτήσεις, ειδικά όταν πρόκειται για το σώμα τους και τη σεξουαλικότητα. Οι γονείς δεν πρέπει να απορρίπτουν αυτές τις ερωτήσεις ή να τις θεωρούν ακατάλληλες, αλλά να τις χρησιμοποιούν ως ευκαιρίες για ενημερωμένες συζητήσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να είναι πρόθυμοι να μιλήσουν για θέματα που μπορεί να μην ευθυγραμμίζονται πλήρως με τις πολιτιστικές ή θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Ένας ανοιχτός διάλογος βοηθά τα παιδιά να πάρουν υγιείς και ενημερωμένες αποφάσεις και προάγει ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης. Για παράδειγμα, οι γονείς μπορεί να πουν: «Στην κουλτούρα μας βλέπουμε ορισμένα πράγματα με αυτόν τον τρόπο, αλλά είναι σημαντικό να γνωρίζεις και να καταλαβαίνεις άλλες προοπτικές.»

Σεβασμός: Να σέβεστε τις πολιτιστικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων και να τις μεταδώσετε και στα παιδιά σας. Ενώ οι γονείς θα πρέπει να είναι ανοιχτοί και ειλικρινείς σχετικά με τη σεξουαλικότητα, είναι εξίσου σημαντικό να σέβονται τις πεποιθήσεις των άλλων και να μεταδώσουν αυτές τις αξίες στα παιδιά τους. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να διδάξουν στα παιδιά τους ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και πρακτικές και ότι ο σεβασμός και η ανοχή απέναντι σε αυτές τις διαφορές είναι κεντρικής σημασίας. Με τον τρόπο αυτό, οι γονείς δημιουργούν ένα περιβάλλον αποδοχής και κατανόησης. Οι γονείς μπορούν να το υποστηρίξουν με συζητήσεις, όπως: «Η οικογένειά μας πιστεύει σε ορισμένες αξίες, αλλά άλλες οικογένειες έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις, και αυτό είναι εντάξει. Είναι σημαντικό να σεβόμαστε όλους.»

Προώθηση της ένταξης: Προάγετε μια στάση ένταξης προς τις διαφορετικές σεξουαλικές ταυτότητες και προσανατολισμούς. Σε μια κοινωνία που αλλάζει, είναι σημαντικό τα παιδιά να αναπτύξουν μια ενσωματωτική και αποδεκτική στάση προς διάφορες σεξουαλικές ταυτότητες και προσανατολισμούς. Οι γονείς πρέπει να διδάξουν στα παιδιά τους ότι κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να ζει την ταυτότητά του και ότι η ποικιλία είναι κάτι θετικό. Αυτό σημαίνει να μιλούν ανοιχτά για θέματα όπως τα δικαιώματα LGBTQIA+ και να καταπολεμούν την προκατάληψη ή τον εκφοβισμό. Η ενσωματωτική εκπαίδευση προάγει την ενσυναίσθηση και την κατανόηση και προετοιμάζει τα παιδιά να ζήσουν σε έναν πολυπολιτισμικό κόσμο. Οι γονείς μπορεί να το υποστηρίξουν με εξηγήσεις, όπως: «Υπάρχουν πολλές διαφορετικές τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι ζουν την σεξουαλική τους ταυτότητα και τον προσανατολισμό τους. Είναι σημαντικό να αποδεχόμαστε και να σεβόμαστε όλους τους ανθρώπους όπως είναι.»

Checker Tobi

Checker Tobi: Der Film beschreibt eine Forschungshandlung, die sich auf Forscher und das Schreiben eines wissenschaftlichen Handbuch ähnelt. In diesem Film erhält der Protagonist eine mysteriöse Box. Checker Tobi begibt sich auf die Suche nach einem wertvollen Schatz, der angeblich in dieser verschlossenen Box versteckt ist und das größte Abenteuer seines Lebens verspricht.

Die Box, die er in den Händen hält, symbolisiert den Wandel in der Wissenschaft. Wir erben das Wissen der Vergangenheit, das an einigen Stellen in Frage gestellt werden muss, während es an anderen Stellen als Grundlage für unsere neue Forschung dienen muss, die uns zu neuen Erkundungen und Veränderungen führen wird. (Die Hypothese – die Frage: Wird sie bestätigt oder abgelehnt?)

Zu beachten ist, dass die Geschichte mit einer Hypothese beginnt, die nicht sicher ist, ob sie bestätigt werden kann. Die Neugierde ist jedoch ein Antrieb. Checker Tobi begibt sich auf die Suche nach Schlüsseln, die Antworten liefern und ihm bei der Erfüllung dieser Suche helfen sollen. Er vermutet, dass der erste Schlüssel für den Anfang seiner Forschung seine Kindheitsfreundin Marina ist, die er seit ihrem Umzug nicht mehr gesehen hat. Daher sammelt er sehr sorgfältig Informationen, die er für relevant hält, und zeichnet sie auf. (Paradigmenwechsel)

Am Ende der Geschichte sehen wir, dass der erfahrene Forscher und Entdecker die meisten Informationen, die er ausgewählt hat und für seine Hypothese als relevant erachtet hat, tatsächlich geeignet waren.(Quellen - Bibliographie)

Am Ende wird seine ursprüngliche Annahme positiv bestätigt, dass er einen wertvollen Schatz in seinen Händen hält, der in dieser Box verschlossen ist. Er präsentiert überzeugende Argumente dafür, dass er den wertvollsten Schatz gefunden hat. (Fazit- Reflexion)

Schließlich übergibt er die Schatzkiste an andere jüngere oder neuere Forscher und füllt sie mit Informationen, die er selbst gefunden hat, sowie mit weiteren relevanten, aber unerforschten Informationen, die hypothetisch zu weiteren Hypothesen, Fragen und Antworten führen könnten. (Raum für weiteres Nachdenken und weitere Fragen)

Viel Erfolg bei der Forschung!"

Τα δικαιώματα των παιδιών

Τα παιδιά ως μικροί άνθρωποι έχουν ιδιαίτερες ανάγκες. Συχνά θέλουν και χρειάζονται διαφορετικά πράγματα από τους ενήλικες. Για αυτό το λόγο, τα Ηνωμένα Έθνη, μια ένωση 193 χωρών, έχουν διατυπώσει ειδικά δικαιώματα, τα λεγόμενα Δικαιώματα του Παιδιού. Πρόκειται για μια σύμβαση ή μια συμφωνία, ένα συμβόλαιο. Μέχρι στιγμής, περίπου 190 χώρες έχουν υπογράψει. Με την υπογραφή τους οι χώρες δεσμεύονται να σέβονται, να προστατεύουν και να προασπίζουν τα δικαιώματα αυτά. Σε 54 άρθρα της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα αναφέρεται ότι πρέπει να διασφαλίζεται η ανώτερη ευημερία των παιδιών, των νέων και των εφήβων. Τα σημαντικότερα θεμελιώδη δικαιώματα συνοψίζονται σε 10 σημεία.

Il mio bambino non mangia

La nostra alimentazione è la nostra cultura... Non è vero?

Il nutrimento non costruisce solo il corpo, ma anche il carattere. Una cultura alimentare equilibrata inizia con una piacevole routine alimentare. ci concentriamo innanzitutto sulle emozioni e in secondo luogo sull'alimentazione sana. Sappiamo tutti cosa vuol dire mangiare sano. frutta verdura carboidrati (pane e cereali, riso, pasta) prodotti animali oli insaturi latte e latticini E tutti noi sappiamo quali sono le cinque emozioni di base.. Come è possibile, quindi, introdurre l'intelligenza emotiva nell'educazione di una cultura alimentare equilibrata? Nell'asilo, dove accompagniamo i bambini, tra l'altro, a dar loro da mangiare, abbiamo visto diversi tipi di carattere: -Bambini particolarmente curiosi e che trovano attraenti i colori negli alimenti. -Abbiamo visto bambini molto schizzinosi che preferivano cibi più bianchi: riso e pasto meglio senza sugo, lo yogurt ecc. -altri bambini che tendono a mangiare più la carne. -altri bambini che tendono ad essere più vegetariani. è consigliabile ad offrire al bambino qualcosa non piu di tre volte. Per quarta volta evitiamo di chiedere ai bambini se vogliono mangiare qualcosa e vedremo subito il perché... Il motivo per cui evitiamo di farlo è perché vogliamo evitare di provocare la seguente sensazione... e quando siamo costretti a mangiare qualcosa che non ci piace, qual è l'emozione successiva che si scatena? L'alimentazione consapevole è quindi di estrema importanza. Il bambino deve acquisire il senso di sazietà. La strategia della persistenza non aiuta al bambino a sviluppare la consapevolezza del proprio corpo. Qual è quindi il sentimento che dovremmo portare al tavolo per l'educazione alimentare del bambino? Esatto! La gioia, cosi eliminiamo la paura, il disgusto e la rabbia. E ora vedremo che cosa vuol dire alimentanzione sana ed emozioni in gioco.. E così passiamo alle fasi successive dell'educazione alimentare, che non è altro che pasti fissi, orari fissi e mangiare insieme a tavola fin da molto piccoli. Poiché in questo modo la routine quotidiana diventa un rituale; l'ora di mangiare è anche un' ora di socializzazione, di communicazione e di benessere. ora quali sono i vantaggi di coinvolgere il bambino, sia nella preparazione che nel mettere in ordine? Un obiettivo educativo importante è insegnare ai bambini a percepire ed esprimere le proprie idee, desideri e bisogni. Attraverso la partecipazione, i bambini imparano che le proprie proposte e richieste vengono ascoltate, mentre la loro opinione conta. In questo modo acquisiscono autonomia e fiducia in se stessi, mentre allo stesso tempo si aumenta la responsabilità. Sperimentando il processo attivamente con noi, non gli dovremo ripetere mai piu: "guarda! tu non mangi e stavo cucinando tutto il giorno per te". Lo stesso vale anche per l'ordine e la pulizia. non lo farà perfettamente, ma avrà partecipato, e se questo si ripete spesso, diventerà un'abitudine, e lungo termine costruisce piano piano un bel carattere. Poi le pulizie di casa fanno impazzire i piccoli! Allora la gioia è di nuovo lì ! Mentre si mangia, aiutiamo al bambino ad allenare la motricità fine, mostrandogli come tenere le sue posate. Allo stesso tempo incoraggiamo la sua autonomia e sosteniamo la sua indipendenza. Giorno dopo giorno il bambino impara, e si sente sempre più efficiente, forte e competente! In questo modo i bambini e le bambine sperimentano il successo, che gli rende felici! Gioia benvenuta un altra volta! E indovinate perché dovremmo concludere il gioco nel processo? Si la gioia, anche la gioia Νon si gioca con il cibo - o forse sì? Per generazioni questa frase ha fatto parte del repertorio educativo di molti genitori: "Non si gioca con il cibo". E perché no?? È solo una questione di epoca, di morale o semplicemente di obsolescenza? Per i bambini, qualsiasi tipo di esplorazione e scoperta del mondo è un gioco. A rigor di termini, il gioco è il loro metodo di apprendimento. Tutti i loro sensi vengono utilizzati per E due consigli. Molto funzionale per la famiglia è un concordato piano settimanale dei pasti, collocato da qualche parte evidenziale in casa per essere facilmente visibile dai bambini. Meglio se fatto con le foto. Materiale fotografico: trovate infinito su internet da scaricare e stampare. E un ultimo consiglio, i nostri figli mangiano quello che mangiamo noi. Come abbiamo spiegato all'inizio del video, i genitori siamo sempre il punto di riferimento e gli esempi die bambini e tutto ciò che vogliamo che mangiano senza problemi, deve assolutamente far parte della nostra dieta 0:14 introduzione 1:40 mangiare sano 1:59 emozioni di base 2:17 diversi tipi di bambini e preferenze 3:17 come offriamo il cibo al bambino 3:41 perché si arrabbia? 4:16 consapevolezza della fame e della sazietà 4:30 Il cibo è socializzazione 4:39 Perché mangiamo tutti insieme fin dalla più tenera età 4:57 pasti stabili 5:30 La partecipazione del bambino 6:44 Perché ha bisogno di mangiare in modo autonomo ma con l'aiuto di qualcuno? 7:22 Perché ha bisogno di giocare un po' con il cibo?

Διατροφή και παιδί. Λύση στο πρόβλημα

Η διατροφή μας είναι ο πολιτισμός μας.. Έτσι δεν είναι? η τροφή δεν χτίζει μόνο σώμα αλλά χτίζει και χαρακτήρα. Σε αυτό το βίντεο θα τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά και θα σας δώσουμε μερικά tips για το πώς μπορείτε εσείς να τα εφαρμόσετε στο σπίτι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.το χτίσιμο μιας ισορροπημένης διατροφικής κουλτούρας ξεκινάει από μία ευχάριστη διατροφική ρουτίναεμείς εστιάζουμε πρώτα από όλα στο συναίσθημα και κατά δεύτερον στην υγιεινή διατροφή.Όλοι ξέρουμε τι είναι υγιεινή διατροφή φρούτα λαχανικά υδατάνθρακες ψωμί και δημητριακά, ρύζι, ζυμαρικά ζωικά προϊόντα ακόρεστα έλαια γάλα και γαλακτοκομικά Kαι όλοι ξέρουμε ποια είναι τα πέντε Βασικά συναισθήματα. η διατροφή μας είναι ο πολιτισμός μας.. Έτσι δεν είναι?η τροφή δεν χτίζει μόνο σώμα αλλά χτίζει και χαρακτήρα.Γεια σου είμαι η Βάσια εκπαιδευτικός και κοινωνική παιδαγωγός και Καλωσόρισες σε ένα ακόμη βίντεο που αναφέρεται στο χτίσιμο μιας ισορροπημένης διατροφικής συνήθειες για το παιδί μας.Σε αυτό το βίντεο θα τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά και θα σας δώσουμε μερικά tips για το πώς μπορείτε εσείς να τα εφαρμόσετε στο σπίτι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.το χτίσιμο μιας ισορροπημένης διατροφικής κουλτούρας ξεκινάει από μία ευχάριστη διατροφική ρουτίναεμείς εστιάζουμε πρώτα από όλα στο συναίσθημα και κατά δεύτερον στην υγιεινή διατροφή.Όλοι ξέρουμε τι είναι υγιεινή διατροφή

φρούτα λαχανικά υδατάνθρακες ψωμί και δημητριακά, ρύζι, ζυμαρικά ζωικά προϊόντα ακόρεστα έλαια γάλα και γαλακτοκομικά Kαι όλοι ξέρουμε ποια είναι τα πέντε Βασικά συναισθήματαΠώς είναι δυνατόν λοιπόν να εισάγουμε τη συναισθηματική νοημοσύνη μέσα στην διαπαιδαγώγηση μιας ισορροπημένης διατροφικής κουλτούρας?μέσα στο νηπιαγωγείο, που συνοδεύουμε τα παιδιά μεταξύ άλλων και στη διατροφή τους, έχουμε δει διάφορους τύπους μικρών ανθρώπων.παιδιά τα οποία είναι ιδιαίτερα φίλοπερίεργα και βρίσκουν ελκυστικά τα χρώματα στα τρόφιμα.έχουμε δει παιδιά που είναι πολύ επιλεκτικά και προτιμούν πιο πολύ λευκές τροφέςάλλα παιδιά τα οποία τείνουν να είναι πιο κρεατοφάγαάλλα παιδιά τα οποία τείνουν να είναι πιο χορτοφάγα στο παιδί συνιστάται να προσφέρουμε κάτι και να τον ρωτάμε τρεις φορές.τέταρτη φορά αποφεύγουμε να ρωτάμε τα παιδιά αν θέλει να φάει κάτι και θα δούμε αμέσως γιατίκαι ο λόγος για τον οποίο αποφεύγουμε να κάνουμε κάτι τέτοιο είναι γιατί θέλουμε να αποφύγουμε να προκαλέσουμε το εξης συναίσθημακαι όταν μας πιέζουν να φάμε κάτι που δεν μας αρέσει, ποιό είναι το επόμενο συναίσθημα που κλιμακώνεται?Η συνειδητή διατροφή λοιπόν είναι εξαιρετικής σημασίας. Το παιδί πρέπει να αποκτήσει την αίσθηση του κορεσμού του. και η στρατηγική επιμονής δεν βοηθάει το παιδί να αναπτύξει μία επίγνωση του σώματός του.ποιο είναι Λοιπόν το συναίσθημα εκείνο που θα πρέπει να φέρουμε στο τραπέζι μας και στην διατροφική διαπαιδαγώγηση του παιδιού? Πολύ σωστά! Τη χαρά, για να αποδομήσουμε το φόβο την αηδία και το θυμό.Και Έτσι περνάμε στα επόμενα βήματα της διατροφικής διαπαιδαγώγησης, που δεν είναι άλλο από τα σταθερά γεύματα, τα σταθερά ωράρια και να τρώμε όλοι μαζί από πολύ μικροί στο τραπέζι.διότι έτσι η καθημερινή ρουτίνα γίνεται τελετουργικό. η ώρα του φαγητού είναι και ώρα κοινωνικοποίησης.Ποια είναι τα οφέλη της συμμετοχής για τα παιδιά;Ένας σημαντικός εκπαιδευτικός στόχος είναι να μάθουν τα παιδιά να αντιλαμβάνονται και να εκφράζουν τις δικές τους ιδέες, επιθυμίες και ανάγκες. Μέσω της συμμετοχής, τα παιδιά μαθαίνουν ότι τα ίδια και τα συμφέροντά τους ακούγονται, ότι η γνώμη τους μετράει. Με αυτόν τον τρόπο, αποκτούν αυτονομία και αυτοπεποίθηση ενώ αυξάνει την υπευθυνότητά τους. Βιώνουν τη διαδικασία ενεργά μαζί μας κι ετσι δεν θα χρειαστεί να τους ξανα πουμε δεν τρως κι εγω μαγειρευα ολη ημερα για εσενα. το ίδιο ισχύει και με την τακτοποίηση και την καθαριότηταΚαθώς τρώμε, βοηθάμε το παιδί να εκπαιδεύσει τις λεπτές κινητικές δεξιότητες, δείχνοντάς του πώς κραταμε πιρούνι και κουτάλι. Ετσι Ταυτόχρονα ενθαρρύνουμε την αυτονομία του και υποστηρίζουμε την ανεξαρτησία του. Μέρα με τη μέρα, το παιδί μαθαίνει και αισθάνεται όλο και πιο αποδοτικό, δυνατό και ικανό!! με αυτόν τον τρόπο βιώνει την επιτυχία, κάτι που το κάνει χαρούμενο! Χαρά καλώς ήρθες για άλλη μια φορά!Δεν παίζετε με το φαγητό σας - ή μήπως όχι; Για γενιές και γενιές, αυτή η φράση αποτελεί μέρος του εκπαιδευτικού ρεπερτορίου πολλών γονέων: "Μην παίζεις με το φαγητό σου. Αλλά γιατί όχι; Είναι απλώς θέμα ηλικίας, ηθικής ή απλώς ξεπερασμένο;Το παιχνίδι είναι μάθησηΓια τα μωρά, κάθε είδους εξερεύνηση και ανακάλυψη του κόσμου είναι παιχνίδι. Αυστηρά μιλώντας, το παιχνίδι είναι η μέθοδος μάθησής τους.

Το κανάλι του νηπειαγωγού και του κοινωνικού παιδαγωγού

το νέο μας κανάλι στο YouTube!! Θα χαρούμε πολύ να μας ενισχύσετε και θα είναι πραγματικά μεγάλη μας τιμή! εδώ θα δείτε απλοποιημένη σε σύντομα βίντεο θέματα αναπτυξιακής ψυχολογίας και ψυχολογία της επικοινωνίας γιατί αυτά τα θέματα δεν είναι προνόμιο μόνο των ακαδημαϊκών. (και μία μικρή έκπληξη για τους γονείς με μιρκά παιδιά: αποφασίσαμε να σας δείχνουμε και εικαστικές λύσεις που μπορείτε να εφαρμόσετε στο σπίτι εύκολα και γρήγορα)
Σύντομα θα συμπεριλάβουμε και τους εφήβους .
👉👍YouTube Το κανάλι του παιδιού, του εφήβου, του γονέα, του νηπειαγωγού και του κοινωνικού παιδαγωγού

Η τυχαία τεχνική ζωγραφικής από 18 μηνών | Φυσώντας εικόνες με ακουαρέλα | ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ

Οι λεγόμενες #αλεατορικές_τεχνικές για παιδία είναι ιδανικές για να αποτρέψουν τον εσωτερικό κριτή, να δώσει χόρο στη δημιουργία και να αποφευχθεί κάθε πίεση προσδοκίας.

Η αρχή της τυχαίας τεχνικής δεν είναι καινούργια και έχει χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά από διάφορους καλλιτέχνες στα έργα τους από πολύ παλιά. Με θυμό ο Πικάσσο για μια αποτυχία του πέταξε ένα σφουγγάρι, το οποίο άφησε αφρό στον πίνακα που δεν θα μπορούσε να ζωγραφίσει καλύτερα. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μαξ Ερνστ, ο Τζάκσον Πόλοκ και η Νίκη ντε Σεν Φαλ χρησιμοποίησαν επίσης την τύχη ως εργαλείο σχεδιασμού και εικαστικό στοιχείο και την ενσωμάτωσαν στα έργα τους.

👍VIDEO 
Η τυχαία τεχνική ζωγραφικής από 18 μηνών | Φυσώντας εικόνες με ακουαρέλα | ΣΠΙΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ

Το Παράθυρο Johari ένα μοντέλλο συνειδητών και ασυνείδητων χαρακτηριστικών προσωπικότητας

👉VIDEO

Ενίσχυση της αυτογνωσίας και των ομαδικών δεξιοτήτων μέσω του χορού

👍👉Video Original

Ενίσχυση της αυτογνωσίας και των ομαδικών δεξιοτήτων μέσω του χορού:
Έχοντας ήδη κάνει διάφορες δραστηριότητες με τα παιδιά για την ενίσχυση του ομαδικού πνεύματος, της δέσμευσης και της προθυμίας για συμβιβασμούς, θέλαμε επίσης να προωθήσουμε το "εμείς-συναίσθημα" μέσω του χορού.
Κάποια στιγμή, παράλληλα με τη μουσικοκινητική, την ελεύθερη κίνηση και το παιχνίδι, ενσωματώσαμε και το μπαλέτο στον τομέα της κινητικής αγωγής. Αυθόρμητα, προστέθηκε μια χορογραφία μπαλέτου 30 δευτερολέπτων με κλασική μουσική. Το έναυσμα ήταν η Elisa, η οποία μας είπε ότι παρακολουθεί μαθήματα κλασικού μπαλέτου για παιδιά δύο φορές την εβδομάδα, καθώς και τα παπούτσια χορού μου, τα οποία φοράω ως παντόφλες στο νηπιαγωγείο.
Η χορευτική μας ομάδα αποτελούνταν από επτά παιδιά, πέντε κορίτσια και δύο αγόρια.
Στην αρχή της μουσικής (Armand Amar - Home OST - 24 Cum Dederit), τα παιδιά περπατούν στις μύτες των ποδιών, βαριά σαν ελέφαντες, πάνω σε καρφίτσες, προσεκτικά σε ένα εύθραυστο γυάλινο πάτωμα, προσεκτικά στη λάσπη και όπως συνήθως το σκέφτονται. Ξαφνικά η μουσική εντείνεται (Letter Received/Lone Survivor). Ρίχνουμε ένα κόκκινο πανί στο πάτωμα. Τα σώματά τους ενώνονται και μαζί σχηματίζουν ένα ηφαίστειο. Ο θυμός μετατρέπεται σε δονητικό ηφαίστειο. Τα σώματά τους γίνονται φλόγες που καίνε τα πάντα στο πέρασμά τους. Και μετά γίνονται λάβα που ρέει. Η λάβα μετατρέπεται σε γλυκό σιρόπι καραμέλας, το οποίο δοκιμάζουν τα παιδιά. Πόσο νόστιμη γεύση έχει! Τελικά, το ηφαίστειο γίνεται ποτάμι που μετατρέπεται ξανά σε μια τεράστια θάλασσα. Η μουσική αλλάζει ξανά (Καλοκαιρινή βροχή - Ευανθία Ρεμπούτσικα).
Τώρα τα παιδιά κινούνται απαλά και ακούνε τη μελωδία ξαπλωμένα- ο θυμός εξαφανίζεται, υπάρχει μια ειρηνική ατμόσφαιρα.
Ένα κορίτσι παραπονέθηκε ότι δεν είχε αρκετό χώρο για να χορέψει λόγω του χορευτή της. Της εξήγησα ότι οι χορευτές που χορεύουν σε ομάδα χρειάζονται συνεχή σωματική επαφή με τους παρτενέρ τους. Διαφορετικά δεν χορεύετε σε μια ομάδα. Ένα αγόρι παραπονέθηκε ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει επειδή ο σύντροφός του τον κρατούσε τόσο σφιχτά. Αυτός είναι ένας άλλος κανόνας: οι χορευτές πρέπει να είναι προσεκτικοί. Αγκαλιάζουν τον παρτενέρ τους απαλά και προσεκτικά. Ένα άλλο κορίτσι είπε ότι ήθελε να είναι η πρώτη χορεύτρια.
Τα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα με τη δραστηριότητα και είχαν κίνητρο να μάθουν μόνα τους τη χορογραφία, ώστε να μπορούν να χορεύουν χωρίς την καθοδήγησή μου- ήθελαν απλώς να καθοδηγούνται από τη μουσική.
Στόχος της εκπαιδευτικής προσφοράς - ποιες δεξιότητες προωθούνται μέσω αυτής της δραστηριότητας:
Ο χορός είναι ένας φυσικός τρόπος κοινωνικοποίησης. Τα παιδιά ενώνουν τα χέρια τους, πλησιάζουν το ένα το άλλο και έχουν έναν κοινό στόχο, το χορό. Τα παιδιά ενθαρρύνονται να εκφραστούν μέσω του αυτοσχεδιασμού κινήσεων και χειρονομιών, ενώ παράλληλα δέχονται μουσικά ερεθίσματα. Ο χορός δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να εκφραστούν πιο ελεύθερα και δημιουργικά. Οδηγεί σε συναισθηματική και σωματική χαλάρωση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα μικρά παιδιά.
Δεξιότητες Ego: Ο χορός κάνει τα πάντα λίγο πιο εύκολα. Τα παιδιά ενσωματώνονται στην κοινότητα και ο χορός έχει θετική επίδραση στην ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών. Ο ομαδικός χορός ξυπνά την επιθυμία για κίνηση. Βοηθάει τα παιδιά να βιώσουν τον εαυτό τους ως αυτοπραγμάτωση, να αναπτύξουν την αυτοεικόνα του σώματός τους σε σχέση με το χώρο και τους συνανθρώπους τους σε διευρυμένη μορφή και έτσι να κατανοήσουν καλύτερα τις δικές τους δυνάμεις, να θέλουν να τις αναπτύξουν περαιτέρω και να ενισχύσουν την αυτοπεποίθησή τους (βλ. Beber, BBP. σ. 74). Μπορεί να συμβεί ένα συγκρατημένο παιδί στο ρόλο του λιονταριού να εκφραστεί δυνατά χτυπώντας το τύμπανο. Τα παιδιά με αυτοπεποίθηση δεν αποθαρρύνονται από τις αποτυχίες, αλλά προσπαθούν ξανά (βλ. Beber, BBP. σ. 74). Ο χορός προάγει την ανθεκτικότητα και την ευημερία των παιδιών- καθώς μαθαίνουν νέες δεξιότητες, αυξάνεται η αυτοπεποίθηση και η ανθεκτικότητά τους.
Κοινωνικοσυναισθηματικές δεξιότητες: Τα παιδιά βιώνουν την ιδιαίτερη δυναμική της ομάδας. Κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας εστιάζουμε στον συντονισμό και την αλληλεπίδραση με σεβασμό με τους άλλους στην ομάδα. Η σωματική επαφή μέσω του ομαδικού χορού μεταδίδει την ευαισθησία να αισθάνεται και να ορίζει κανείς τους δικούς του κανόνες και έτσι να αντιπροσωπεύει τα δικά του όρια και τα όρια των άλλων, ώστε να γίνονται σεβαστοί οι αντίστοιχοι κανόνες. (βλ. Beber, BBP. σ. 74). Προωθούνται επίσης οι διαθέσεις για δράση τόσο σε προσωπικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Βασίζεται στη δημιουργία επαφής, η οποία αυξάνει την κοινωνική αντίδραση. Αυξάνει την κοινωνική ευαισθησία μέσω της διέγερσης της συμπόνιας. Απαιτεί να αντιλαμβάνεται κανείς τα συναισθήματα των άλλων και να μπαίνει στη θέση του άλλου, να εξετάζει τη δική του συμπεριφορά, να είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται τις δικές του και τις επιθυμίες των άλλων. Η κατανόηση των κανόνων αποτελεί πρόκληση και επιτυγχάνεται μέσω της ευελιξίας και της πειθαρχίας, καθώς και της προσαρμογής σε διαφορετικές καταστάσεις στο ομαδικό παιχνίδι. Η ανοχή στην απογοήτευση προωθείται επίσης μέσω αυτού και αυτό είναι μια άλλη σημαντική συναισθηματική ικανότητα. Μεταξύ άλλων, το παιδί μαθαίνει ότι δεν χρειάζεται να βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο της προσοχής και ότι πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει αποτυχίες που μπορεί να επηρεάσουν την ομάδα του1.
Στο χορό, τα παιδιά καλούνται να συνεργαστούν και να εκτελέσουν κινήσεις ως παρτενέρ σε μια ομάδα. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν να επικοινωνούν αποτελεσματικά - λεκτικά και μη λεκτικά - καθώς και να ακολουθούν τις υποδείξεις (βλ. Podbregar, Albat). 2
Πραγματικές ικανότητες: Αφηγούμενα ιστορίες που συνδέονται με διάφορα μουσικά κομμάτια διαφορετικών ρυθμών (όπως δυνατά, σιγανά, γρήγορα, αργά, ένταση και χαλάρωση, ηρεμία και ταραχή), τα παιδιά μπορούν να γνωρίσουν καλλιτεχνικά μέσα έκφρασης, να βιώσουν τους ήχους και τη σιωπή. Στις μελωδίες και τα ηχοχρώματα σε σχέση με τη δική τους συναισθηματικότητα, συνειδητοποιούν τα συναισθήματά τους προς και μέσω του πολιτισμού. (βλ. Beber, BBP. σ. 126).
Εκμάθηση μεθοδολογικών ικανοτήτων: Τα παιδιά αντιλαμβάνονται με όλες τις αισθήσεις τους και αναπτύσσουν τη φαντασία τους μέσα από ιστορίες και μουσική. Αυτό επιτρέπει στα παιδιά να αναπτύξουν τις δικές τους αισθητικές αντιλήψεις και κρίσεις και να τις ανταλλάξουν με άλλους. Οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες και εκφράσεις των άλλων παιδιών αναγνωρίζονται και εκτιμώνται (έτσι χορεύεις εσύ, έτσι χορεύω εγώ). (βλ. Beber, BBP. σ. 126).
Μικρό αντανακλαστικό:
Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά μπορούν να μάθουν να αναλαμβάνουν την ευθύνη για την ευημερία τους, όπου η νόηση, το συναίσθημα και οι κινητικές δεξιότητες είναι στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Ο χορός είναι μια ευχάριστη και απολαυστική δραστηριότητα για τα παιδιά της ομάδας μας και έχει καθιερωθεί στο τμήμα μας- έτσι πραγματοποιείται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα.
Αυτό που μας ενθουσιάζει στην αρχή γίνεται ενοχλητικό αργότερα, όταν γίνεται μέρος της καθημερινής μας ρουτίνας. Έπρεπε να εμπλουτίσω και να διαφοροποιήσω τις δραστηριότητες για να τις κάνω και πάλι ενδιαφέρουσες για τα παιδιά.
Παιδί Α και παιδί Γ: Ήξερα ότι αυτή ήταν μια κρίσιμη φάση όπου έπρεπε να συνεχίσω να δουλεύω πάνω σε αυτό. Η σταθεροποίηση αυτής της πολύ βελτιωμένης συμπεριφοράς του παιδιού Α είναι τώρα ο περαιτέρω στόχος. Αν και δεν ήμουν σίγουρη αν η γενική συμπεριφορά του παιδιού Α είχε τελικά υποστηριχθεί και ενθαρρυνθεί ή αν αυτή η βελτίωση της συμπεριφοράς οφειλόταν στο γεγονός ότι το παιδί είχε δημιουργήσει δεσμό μαζί μου.
Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το παιδί Γ, το οποίο φάνηκε να έχει ξεπεράσει εν μέρει τη δυσανεξία του στη ματαίωση για τρεις εβδομάδες. Ένα παράδειγμα αυτού, όταν έχανε το παιχνίδι, μπορούσε να φύγει από τον κύκλο παιχνιδιού ομαλά και χωρίς γκρίνια, μόνο με την προϋπόθεση ότι αναλάμβανε τη διοίκηση του παιχνιδιού. Το παιδί Γ μπήκε και πάλι σε μια δύσκολη φάση. Όλα όσα είχε χτίσει μέχρι τότε άρχισαν να καταρρέουν και πάλι. Χαρακτηρισμένος από τα αυτιστικά του χαρακτηριστικά, γινόταν ανυπόμονος για ώρες. Αποσύρθηκε από τις ομαδικές δραστηριότητες και έμεινε πάλι μόνος του για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Στη συνέχεια, θα αναφέρω τις εντυπώσεις μου από αυτή την εμπειρία και μια γενική εικόνα του βαθμού στον οποίο οι εκπαιδευτικές προσφορές συνέβαλαν θετικά στην κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών της ομάδας μας στο νηπιαγωγείο.